FAQ/CVΧΝΕC ΕΡΩΤΗCΕΙC (last update 19-10-2021)

FAQ: ΟΛΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ CΑC ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ:
Μας ρωτάτε και σας απαντούμε

Κατά καιρούς εμφανίζονται, ιδίως στο εξωτερικό, διάφοροι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι «Βυζαντινοί» Ευγενείς, μέχρι και Αριστοκράτες, φέροντες δήθεν κληρονομικούς τίτλους και ακόμα περισσότερο ότι είναι απόγονοι «Βυζαντινών» Βασιλέων και Αυτοκρατόρων, ενώ κάποιοι μάλιστα αυτοαποκαλούνται έως και νόμιμοι κληρονομικοί διάδοχοι του «Βυζαντινού» θρόνου και γι αυτό θεωρούν ότι έχουν περισσότερα προνόμια και δικαιώματα. Επειδή κατά καιρούς έχουμε γίνει αποδέκτες παρόμοιων αποριών και παραπόνων, με την παρούσα δημοσίευσή μας απαντούμε συνοπτικά και ξεκάθαρα σε τέτοιου είδους αιτιάσεις. Ενδέχεται στις παρακάτω ερωτήσεις σας και απαντήσεις μας να προστεθούν και άλλες στο μέλλον.

1.ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιός καθορίζει ποιοί είναι οι Φιλόχριστοι Ρωμαίοι («Βυζαντινοί») Ευγενείς και Αριστοκράτες?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αποκλειστικά και μόνο η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία, μέρος της οποίας αποτελεί η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή Εθιμοτυπία (Εθιμικό Ανακτορικό Δίκαιο).

2.ΕΡ: Ποιοί είναι οι Ευγενείς σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία?
ΑΠ: Όσοι Φιλόχριστοι Ρωμαίοι γεννήθηκαν Ελεύθεροι από Ελεύθερους ή Απελεύθερους γονείς.

3.ΕΡ: Ποιοί είναι οι Αριστοκράτες?
ΑΠ: Όσοι από τους Ευγενείς εκλέχθηκαν στη Σύγκλητο.

4.ΕΡ: Πώς μπορεί να εκλεγεί κάποιος Ευγενής στη Σύγκλητο?
ΑΠ: Επειδή το Φιλόχριστο Ρωμαϊκό («Βυζαντινό») πολίτευμα της Πολιτείας ήταν Αξιοκρατικό ο Ευγενής θα έπρεπε πρώτα να ανέλθει ευδοκίμως την Ιεραρχική κλίμακα των Δια Λόγου Αξιών, δηλ. των πολιτειακών αξιωμάτων, μέχρι ένα ιεραρχικό βαθμό που θα του επέτρεπε την εκλογή του στη Σύγκλητο, εφόσον παράλληλα πληρούσε και κάποιες άλλες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων α) Origo (δηλ. Ελληνική καταγωγή), β) Religio (δηλ. να είναι βαπτισμένος Ορθόδοξος Χριστιανός και να ζει σύμφωνα με τις ηθικές αρχές της Ορθοδοξίας), γ) Incolatio (δηλ. να έχει εντοπιότητα και τη δυνατότητα να διαμένει πλησίον του τόπου όπου συνεδριάζει η Σύγκλητος), δ) Valorem (προσωπική αξία η οποία αποδεικνύεται από την ευδόκιμη θητεία του σε πολιτειακά αξιώματα που είχε αναλάβει ως Ευγενής), ε) Otium (δηλ. πλήρη διαθεσιμότητα και ετοιμότητα για κατά απόλυτη προτεραιότητα ενασχόλησή του με τις υποθέσεις της Συγκλήτου), στ΄) Professio (νόμιμη ηλικία για να γίνει Συγκλητικός, δηλ. Αριστοκράτης, ήτοι τουλάχιστον 18 ετών), ζ) Να μην ασκεί επάγγελμα εμπόρου κλπ

5.ΕΡ: Πόσες Συγκλητικές Τάξεις υπάρχουν?
ΑΠ: Τρεις: α) Των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων (τοπικών και λοιπών Αρχόντων), β) των Περιβλέπτων/Σπεκταβιλίων (μεγάλων περιφερειαρχών και ορισμένων Μεγάλων Οφφικιαλίων της Μεγάλης Αυλής του Ιερού Παλατίου και γ) Των Ιλλουστρίων (Υπουργών και Ανωτάτων Δικαστικών), η οποία διαιρείτο σε 2 Δόμους: των Ενδοξοτάτων Ιλλουστρίων (ενεργών) και των Ενδόξων (πρώην).

6.ΕΡ: Η Συγκλητική ιδιότητα κληρονομείται?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Η Συγκλητκή ιδιότητα, δηλ. του μέλους της Συγκλήτου, είναι προσωποπαγής και δεν κληρονομείται. Κληρονομείται μόνο η κατώτερη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων από απογόνους Συγκλητικών Οίκων. Συγκεκριμένα σε αντίθεση με τα ισχύοντα στη Δυτική Εθιμοτυπία, η κατώτερη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων κληρονομείται από όλα τα τέκνα, ανεξαρτήτως φύλου και σειράς γεννήσεως καθώς και από τη σύζυγο η οποία τη διατηρεί ακόμα και στην απευκταία περίπτωση διαζυγίου. Όμως θα πρέπει να τονιστεί ότι όσοι κληρονομούν την κατώτατη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων δεν γίνονται αυτοδίκαια μέλη της Συγκλήτου, δηλ. Αριστοκράτες, παρά μόνο αν εκλεγούν στη Σύγκλητο. Και για να εκλεγούν στη Σύγκλητο θα πρέπει να αποδείξουν τα προσόντα που προαναφέραμε.

7.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, διατείνονται ότι είναι με κληρονομικό δικαίωμα Πατρίκιοι, Πατρικίες, Ζωστές Πατρικίες, Δούκες κλπ. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Κληρονομική διαδοχή τίτλων Ευγενείας ισχύει μόνο στη Δυτική Εθιμοτυπία. Αντιθέτως καμία Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Αξία (Τίτλος) δεν ήταν κληρονομική, επειδή το Φιλόχριστο Ρωμαϊκό («Βυζαντινό») πολίτευμα της Πολιτείας ήταν αξιοκρατικό και όλες οι Αξίες (τίτλοι) ήταν προσωποπαγείς, με μοναδική εξαίρεση εκείνη του Σεβαστού, η οποία απονεμόταν μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπει η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία (Ανακτορικό Εθιμικό Δίκαιο), ακόμα και σε αλλογενείς. Επιπλέον τις Αξίες αυτές μόνον εν ενεργεία Φιλόχριστος Ρωμαίος («Βυζαντινός») Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ μπορεί να τις απονείμει ή ο νόμιμος αντικαταστάτης του, που είναι ο Πανυπερσέβαστος, δηλ. ο εκλεγμένος ηγέτης της Ιεράς Συγκλήτου, ο οποίος είναι ο ex officio Βασιλικός Επίτροπος, δηλ. ο Αντιβασιλεύς της Αυτοκρατορίας και κατόπιν αποφάσεως της Ιεράς Συγκλήτου, την οποία εκπροσωπεί.

8.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, ισχυρίζονται ότι είναι με κληρονομικό δικαίωμα νόμιμοι διάδοχοι του Φιλοχρίστου Ρωμαϊκού («Βυζαντινού») θρόνου. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Αυτό ισχύει μόνο στη Δυτική Εθιμοτυπία. Αντιθέτως το Φιλόχριστο Ρωμαϊκό («Βυζαντινό») πολίτευμα της Πολιτείας ήταν αξιοκρατικό και όλες οι Αξίες (τίτλοι) ήταν προσωποπαγείς, με μοναδική εξαίρεση εκείνη του Σεβαστού η οποία απονεμόταν μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπει η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία (Ανακτορικό Εθιμικό Δίκαιο). Για να εκλεγεί κάποιος Φιλόχριστος Ρωμαίος («Βυζαντινός») Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ πρέπει πρώτα να είναι Ευγενής, στη συνέχεια να εκλεγεί Συγκλητικός, μετά να εκλεγεί από τη Σύγκλητο Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ ως primus inter pares (πρώτος μεταξύ ίσων), έπειτα να ανακηρυχθεί επί της ασπίδος από τα Βασιλικά Τάγματα της Ανακτορικής Φρουράς και τέλος να στεφθεί από τον Πατριάρχη. Κανένα μέλος της οικογενείας του δεν κληρονομούσε οτιδήποτε, ούτε οι απόγονοί του, οι οποίοι θα έπρεπε κι εκείνοι να αποδείξουν την αξία τους ξεκινώντας την άνοδό τους από τα χαμηλότερα αξιώματα της ιεραρχικής κλίμακας ως απλοί Ευγενείς. Επιπλέον όσοι είναι ξένοι υπήκοοι δεν διαθέτουν Incolatio, συνήθως ούτε Religio (βλ. ανωτέρω) και επομένως δεν μπορούν να κληρονομήσουν την κατώτερη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων για να εκλεγούν Συγκλητικοί Αριστοκράτες, ούτε να εκλεγούν μεταξύ αυτών Βασιλείς και Αυτοκράτορες και δεν νομιμοποιούνται να τους απονεμηθεί οποιαδήποτε Αξία (τίτλος).

9.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, ισχυρίζονται ότι επειδή κατάγονται από Φιλοχρίστους Ρωμαίους Βασιλείς και Αυτοκράτορες, ή από περισσότερους Συγκλητικούς Οίκους και επομένως έχουν περισσότερα προνόμια ή/και δικαιώματα από άλλους απογόνους Ευγενών ή Συγκλητικών Οίκων που δεν κατάγονται από Αυτοκράτορες ή κατάγονται από λιγότερους Συγκλητικούς Οίκους. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία δεν κάνει διάκριση μεταξύ απογόνων Βασιλικών/Αυτοκρατορικών και Συγκλητικών Οίκων. Το μοναδικό κριτήριο είναι αν κατάγονται ή όχι από Συγκλητικούς Οίκους προκειμένου να κληρονομήσουν τη μοναδική κληρονομική Συγκλητική Τάξη (και όχι ιδιότητα μέλους της Συγκλήτου που είναι προσωποπαγής και κατόπιν εκλογής) που είναι εκείνη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων. Επομένως ανεξάρτητα αν κατάγονται από Βασιλικούς και Αυτοκρατορικούς ή περισότερους Συγκλητικούς Οίκους, όλοι ανεξαιρέτως οι απόγονοι που πληρούν τα προαναφερθέντα προσόντα έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα.

10.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, ισχυρίζονται ότι η Χριστιανική Ορθόδοξη Εκκλησία ή ο Πατριάρχης είναι αρμόδιοι να αναγνωρίζουν την καταγωγή, τους τίτλους και τα δικαιώματά τους, ακόμα και να λειτουργούν ως όργανο διαιτησίας σε θέματα Φιλοχρίστου Ρωμαϊκής («Βυζαντινής») Ευγενείας και Αριστοκρατίας. Επίσης ότι η αναγνώριση είναι θέμα ποσότητας των εγγεγραμμένων μελών στις οργανώσεις τους. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Ποτέ δεν ίσχυε κάτι τέτοιο, ούτε πριν, ούτε μετά την Άλωση, επειδή δεν το προβλέπει η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία. Για την ακρίβεια τόσο η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία, όσο και οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τέτοιου είδους κοσμική ανάμιξη της Εκκλησίας επειδή το έργο και η αποστολή της είναι εντελώς διαφορετικού περιεχομένου. Επίσης ποτέ η ποσότητα δεν ήταν το ζητούμενο για τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία. Το μόνο που προβλεπόταν ήταν η υποχρεωτική τήρηση των προϋποθέσεων της Φιλοχρίστου Ρωμαϊκής («Βυζαντινής») Νομοθεσίας, ανεξαρτήτως αριθμού συμμετεχόντων. Άλλωστε έχουμε παραδείγματα από πρακτικά της Συγκλήτου προ της Αλώσεως του 1453, που σε κάποιες περιπτώσεις λειτούργησε ακόμα και με οριακά διψήφιο αριθμό μελών.

11.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, ισχυρίζονται ότι λόγω της καταγωγής τους από Φιλοχρίστους Ρωμαϊκούς («Βυζαντινούς») Βασιλικούς/Αυτοκρατορικούς, Συγκλητικούς ή άλλους Οίκους Ευγενείας νομιμοποιούνται να ιδρύουν δυναστικά Καβαλλαρικά (Ιπποτικά) Τάγματα. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Αυτό ισχύει μόνο στη Δυτική Εθιμοτυπία. Αντιθέτως στη Φιλόχριστο των Ρωμαίων Πολιτεία (Ρωμανία ή «Βυζαντινή» Αυτοκρατορία) τα Βασιλικά Τάγματα δεν ήταν ιδιωτικά, ούτε υπήρχαν δυναστικά Τάγματα. Μόνο ο εκλεγμένος Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ ή η Ιερά Σύγκλητος που τον αντικαθιστά δια του Πανυπερσεβάστου της που εκτελεί ex officio χρέη Βασιλικού Επιτρόπου, δηλ. Αντιβασιλέως, νομιμοποιείται να επανιδρύει και να λειτουργεί Φιλόχριστα Ρωμαϊκά («Βυζαντινά») Βασιλικά Καβαλλαρικά (Ιπποτικά) Τάγματα. Κατ’ εξαίρεση η Σύγκλητος μπορεί να απονείμει προνόμιο στους Συγκλητικούς Οίκους προκειμένου να διατηρούν Οικίες (δηλ. Φρουρές) του Βασιλικού Τάγματος των Βουκελαρίων οι οποίες στρατωνίζονται μεν στους Συγκλητικούς Οίκους, αλλά υπάγονται και ανήκουν απευθείας στο Βασιλικό Τάγμα των Βουκελαρίων.

12.ΕΡ: Τελικά ποιές Τάξεις ή Αξίες (Τίτλοι) Φιλοχρίστου Ρωμαϊκής («Βυζαντινής») Ευγενείας ή Συγκλητικής Αριστοκρατίας κληρονομούνται σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία?
ΑΠ: Κληρονομούνται υπό προϋποθέσεις αποκλειστικά η κατώτερη Συγκλητική Τάξη (όχι η κατόπιν εκλογής προσωποπαγής ιδιότητα του μέλους της Συγκλήτου) των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων και η Αξία του Σεβαστού, η τελευταία ακόμα και από αλλοδαπούς, όμως μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπουν η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία. Επίσης ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιός αποβιώσαντος Φιλοχρίστου Ρωμαίου («Βυζαντινού») στρατιωτικού υπεισέρχεται δικαιωματικά και αμέσως εις τόπον του πατρός του.

13.ΕΡ: Όποιος έχει κληρονομήσει τη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων έχει αυτοδικαίως τα προνόμια και τα δικαιώματα του Συγκλητικού Αριστοκράτη?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Έχει μόνο την προϋπόθεση του Origo. Θα πρέπει να πληροί και όλες τις υπόλοιπες προαναφερθείσες προϋποθέσεις για να εκλεγεί στη Σύγκλητο.

14.ΕΡ: Αλλοδαποί απόγονοι Φιλοχρίστων Ρωμαϊκών («Βυζαντινών») Βασιλικών/Αυτοκρατορικών, Συγκλητικών και λοιπών Οίκων Ευγενείας κληρονομούν τη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι, επειδή δεν διαθέτουν τα προαναφερθέντα προσόντα του Incolatio και συνήθως του Religio. Επιπλέον δεν είναι δυνατόν να κληρονομήσουν επειδή η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία που ίσχυε προ της Αλώσεως του 1453, δεν ίσχυσε ποτέ σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα στην οποία επανίσχυσε αποκλειστικά από το 1821 έως το 1946.

15.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, λόγω της υποτιθέμενης καταγωγής τους από Φιλοχρίστους Ρωμαϊκούς («Βυζαντινούς») Βασιλικούς/Αυτοκρατορικούς, Συγκλητικούς ή άλλους Οίκους Ευγενείας, αυτοπροσδιορίζονται ως «Βυζαντινοί» Πρίγκιπες, Δούκες, Μαρκήσιοι, Βαρώνοι κλπ χρησιμοποιώντας μάλιστα ανάλογες τιμητικές προσφωνήσεις όπως π.χ. η Αυτού Μεγαλειότης, η Αυτού Υψηλότης, η Αυτού Εξοχότης κλπ. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Τόσο οι τίτλοι αυτοί όσο και οι τιμητικές προσφωνήσεις που τους αντιστοιχούν δεν ανήκουν στη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Εθιμοτυπία, αλλά στη Δυτική.

16.ΕΡ: Κάποιοι, ιδίως στο εξωτερικό, λόγω της υποτιθέμενης καταγωγής τους από Φιλοχρίστους Ρωμαϊκούς («Βυζαντινούς») Βασιλικούς/Αυτοκρατορικούς, Συγκλητικούς ή άλλους Οίκους Ευγενείας, ισχυρίζονται ότι είναι νόμιμοι απόγονοι ή/και τιτλούχοι επειδή αναγνωρίζονται από Δυτικής Εθιμοτυπίας Βασιλείς, Πρίγκιπες και λοιπούς Ευγενείς. Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Τιτλούχοι Δυτικής Εθιμοτυπίας είναι αναρμόδιοι να αναγνωρίζουν απογόνους Φιλοχρίστων Ρωμαϊκών («Βυζαντινών») Οίκων Ευγενείας και Συγκλητικής Αριστοκρατίας, ομοίως απογόνους Βασιλικών και Αυτοκρατορικών Οίκων, καθώς και οποιουσδήποτε Φιλοχρίστους Ρωμαϊκούς («Βυζαντινούς») τίτλους, ή τα – ούτως ή άλλως μη προβλεπόμενα – δυναστικά Τάγματά τους.

17.ΕΡ: Κάποιοι, στο εξωτερικό, λόγω της υποτιθέμενης καταγωγής τους από Φιλοχρίστους Ρωμαϊκούς («Βυζαντινούς») Βασιλικούς/Αυτοκρατορικούς, Συγκλητικούς ή άλλους Οίκους Ευγενείας, ισχυρίζονται ότι έχουν ιδρύσει ενώσεις που αποτελούν την ανώτατη αρχή σε θέματα «Βυζαντινής» Ευγενείας και «Ιπποσύνης». Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι νόμιμο σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Για τους λόγους που προαναφέρθηκαν δεν πληρούν ούτε ατομικά τις ελάχιστες νομικές προϋποθέσεις της Φιλοχρίστου Ρωμαϊκής («Βυζαντινής») Νομοθεσίας και Εθιμοτυπίας, αφού δεν διαθέτουν ούτε τα στοιχειώδη προβλεπόμενα προσόντα όπως π.χ. λόγω έλλειψης δυνατότητας να κληρονομήσουν την κατώτερη Συγκλητική Τάξη των Λαμπροτάτων/Κλαρισσίμων εξαιτίας έλλειψης Incolatio, Religio κλπ.

18.ΕΡ: Κάποιοι, στο εξωτερικό, ισχυρίζονται ότι έχουν «Βυζαντινή» καταγωγή και αντίστοιχη τιτλοφορία, όχι όμως Φιλόχριστη Ρωμαϊκή, αλλά από τους Λατίνους κατακτητές της πρώτης Αλώσεως του 1204. Ισχύουν σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία δεν προβλέπουν ούτε αναγνωρίζουν καταγωγή ή τίτλους κατακτητών μας.

19.ΕΡ: Κάποιοι, στο εξωτερικό, που ισχυρίζονται ότι έχουν «Βυζαντινή» καταγωγή, αυτοαποκαλούνται ως δήθεν «Πορφυρογέννητοι». Ισχύει κάτι τέτοιο?
ΑΠ: Απερίφραστα όχι. Σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Εθιμοτυπία (Ανακτορικό Εθιμικό Δίκαιο) την κυριοκλησία (τιμητική προσφώνηση) «Πορφυρογέννητος» λάμβαναν τα τέκνα Φιλοχρίστων Ρωμαίων («Βυζαντινών») Βασιλέων και Αυτοκρατόρων που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του γονέως τους, στο θάλαμο γεννήσεων των Ανακτόρων που ονομαζόταν «Πορφύρα» και πήρε το όνομά της από το πορφυρούν χρώμα που ήταν διακοσμημένη και στολισμένη. Στην εποχή μας κανένας από αυτούς που αυτοαποκαλούνται «Πορφυρογέννητοι» δεν γεννήθηκε στην «Πορφύρα» του Μεγάλου Παλατίου, ούτε κατά τη διάρκεια της Βασιλείας Φιλοχρίστου Ρωμαίου γονέως του και επομένως χρησιμοποιούν την κυριοκλησία «Πορφυρογέννητος» παρανόμως, ψευδώς και καταχρηστικώς.

20.ΕΡ: Τι πρέπει να κάνει ένας νομιμόφρων αλλοδαπός απόγονος Φιλοχρίστου Ρωμαϊκού («Βυζαντινού») Οίκου Ευγενείας ή Συγκλητικής Αριστοκρατίας ή Βασιλικού/Αυτοκρατορικού που επιθυμεί να συμμορφωθεί με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία για να ανακτήσει ή αποκτήσει νόμιμα τα προνόμια και δικαιώματα που προβλέπουν?
ΑΠ: Θα πρέπει να απευθυνθεί στον εκλεγμένο Πανυπερσέβαστο της Ιεράς Συγκλήτου, η οποία αποτελεί τη μοναδική, νόμιμη, ανώτατη, παραδοσιακή, θεσμική Αρχή στον κόσμο, αρμόδια για όλα ανεξαιρέτως τα θέματα της Φιλοχρίστου των Ρωμαίων Πολιτείας (Ρωμανίας ή «Βυζαντινής» Αυτοκρατορίας), προκειμένου να του υποδείξει το νόμιμο τρόπο σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή («Βυζαντινή») Νομοθεσία και Εθιμοτυπία. Ευπρόσδεκτοι και όσοι ημεδαποί και αλλοδαποί ενδιαφέρονται ανεξαρτήτως καταγωγής.

Copyright © 2021 για όλο τον κόσμο: Χαρίλαος Α. Ιατρίδης (Πανυπερσέβαστος Μεταξάς). Το κείμενο, τα στοιχεία και οι εικόνες, (περιλαμβάνονται και τα λογότυπα, τα σήματα, τα σύμβολα, τα εμβλήματα, τα διαγράμματα, τα σχήματα κλπ) που παρατίθενται προορίζονται αποκλειστικά για ιδιωτική χρήση των Μελών της «Φιλοχρίστου των Ρωμαίων Πολιτείας» και απαγορεύεται αυστηρώς η με οποιοδήποτε τρόπο αντιγραφή, αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, μετάδοση, αναμετάδοση, μετάφραση ανατύπωση με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο (μηχανικό, έντυπο, ηλεκτρονικό, τηλεοπτικό, φωτοτυπικό, ηχογραφήσεως, οπτικοακουστικό κλπ) του συνόλου ή/και μέρους του παρόντος κειμένου, ή/και των στοιχείων του, ή/και και των εικόνων του, έστω και περιληπτικά, ή/και κατά παράφραση ή/και κατά διασκευή, ή/και κατά τροποποίηση ή/και κατά αλλοίωση, ή/και κατ’ αποκοπή χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/93, άρθ. 51). Η απαγόρευση αυτή ισχύει και για Δημόσιες Υπηρεσίες, Βιβλιοθήκες, Πανεπιστήμια, Οργανισμούς, Ερευνητικά Κέντρα (άρθ. 18). και εν γένει για οποιουδήποτε είδους φορείς, δημόσιους ή ιδιωτικούς, της Ελλάδας και του εξωτερικού κ.τ.λ. Οι παραβάτες διώκονται (άρθ. 13) και επιβάλλονται κατά τον νόμο κατάσχεση, αστικές και ποινικές κυρώσεις (άρθ. 64-66).