ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΩΝ & ΕΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥΣ. HOW TO EASILY DISTINGUISH THE FALSE BYZANTINE NOBILITY OF PERSONS & THEIR ASSOCIATIONS

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΩΝ & ΕΝΩΣΕΩΝ ΤΟΥΣ:

Η Βυζαντινή Ευγένεια δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο αλλά αποτελεί μια εντελώς συγκεκριμένη νομική κατάσταση δικαιουμένων Προσώπων και θεσμικών Ενώσεών τους η οποία προβλέπεται αποκλειστικά από τη Νομοθεσία του κράτους το οποίο την καθιέρωσε και το οποίο δεν ήταν άλλο από το μεσαιωνικό Φιλόχριστο Ρωμαϊκό κράτος του Ελληνικού Έθνους, το οποίο, στη σύγχρονη εποχή, είναι ευρέως γνωστό με τον αδόκιμο όρο Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Η αίγλη του Βυζαντίου συνεχίζει να προκαλεί το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς, ενώ
κάποιοι από αυτούς, χωρίς να έχουν τα απαιτούμενα νομικά προσόντα της Βυζαντινής Νομοθεσίας, επιχειρούν να τη σφετεριστούν, παριστάνοντας τους δήθεν Βυζαντινούς Ευγενείς και ιδρύοντας αντίστοιχες ιδιωτικές ενώσεις προσώπων προκειμένου να εξασφαλίσουν την αυτοπροβολή τους.

Πώς όμως είναι δυνατόν να μπορέσει κάποιος να διακρίνει τους ψεύτικους Βυζαντινούς Ευγενείς και τις ενώσεις τους?

Είναι πιο εύκολο από όσο νομίζετε αρκεί να έχετε υπόψη σας τα παρακάτω:

1) Πρόκειται για φυσικά πρόσωπα και ενώσεις τους που ενώ επικαλούνται δήθεν Βυζαντινή Ευγένεια, δεν πληρούν τα προσόντα και τις προϋποθέσεις της μεσαιωνικής Φιλοχρίστου Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Νομοθεσίας και Εθιμοτυπίας, τις οποίες αγνοούν και, ως εκ τουτου, τόσο τα πρόσωπα και οι τίτλοι τους, όσο και οι οργανώσεις τους, είναι αδύνατον να νομιμοποιηθούν μέσα στο προβλεπόμενο νομικό πλαίσιο της αληθινής Βυζαντινής Ευγενείας.

2) Γι αυτό επιδιώκουν ανυπόστατες ψευδοαναγνωρίσεις, από αναρμόδια φυσικά και νομικά πρόσωπα, σύμφωνα με τα δυτικότροπα στερεότυπα της μεσαιωνικής φεουδαρχίας που είναι εντελώς αντιθετα με τα προβλεπόμενα από τη μεσαιωνική Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία και Εθιμοτυπία.
Ενδεικτικά, αναρμόδιες οργανώσεις για αναγνωρίσεις και απονομές Βυζαντινών τίτλων είναι, μεταξύ άλλων αναφερομένων, τα Πατριαρχεία της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας, που δεν προβλέπεται να έχουν τέτοιου είδους εκκοσμικευμένη εξουσία, η οποία θα συνιστούσε δυτικότροπο παποκαισαρισμό που έρχεται σε πλήρη αντιθεση με τα προβλεπόμενα από τη μεσαιωνική Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία και Εθιμοτυπία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια από τις συνήθεις πρακτικές προσώπων και ενώσεων ψευδούς Βυζαντινής Ευγενείας είναι να δημοσιεύουν φωτογραφίες τους με Ορθοδόξους Ιερείς για να δίνουν στην κοινή γνώμη την πλαστή εντύπωση αποδοχής και έμμεσης αναγνώρισής τους από την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ κάποιους από αυτούς τους Ιερείς τους παρουσιάζουν ως δήθεν μέλη ή επίτιμα μέλη τους, ακόμα και όταν οι ίδιοι οι Ορθόδοξοι Ιερείς δηλώνουν ότι δεν τους γνωρίζουν ούτε τους αναγνωρίζουν.
Επίσης, αντί για τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία επιδιώκουν αναγνώριση από διάφορες ιδιωτικές εραλδικές και γενεαλογικές ενώσεις οι οποίες ιδρύθηκαν για να υποστηρίζουν τα συμφέροντα των μελών τους (όπως π.χ. οι CNI-CILANE, CAR, IAGI, ICOC, UDNB, AE κλπ), ενώ τέτοιου είδους ενώσεις δεν προβλέπονται ούτε νομιμοποιούνται από τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία και Εθιμοτυπία.
Αντιθέτως, η Βυζαντινή Νομοθεσία προβλέπει ότι για όλα τα θέματα της Πολιτείας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι αναγνωρίσεις και οι απονομές αξιωμάτων και τιμητικών τίτλων Βυζαντινής Ευγενείας, αποκλειστικά αρμόδια είναι η Σύγκλητος, τα μέλη της οποίας εκλέγονται μεταξύ των Βυζαντινών Ευγενών που έχουν τα προσόντα να είναι υποψήφιοι Συγκλητικοί, δηλ. Πρίγκιπες – Εκλέκτορες.

3) Επικαλούνται ανύπαρκτα κληρονομικά δικαιωματα δήθεν κυρίαρχων Βυζαντινών δυναστειών, παρόλο που στη μεσαιωνική Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία και Εθιμοτυπία δεν προβλέπονταν κυρίαρχες δυναστείες, ούτε κληρονομικά δικαιώματά τους.

4) Επικαλούνται ανύπαρκτους δυτικότροπους τίτλους μεσαιωνικής φεουδαρχικής Ευγενείας που δεν προβλέπονται ούτε περιλαμβάνονται στα Φιλόχριστα Ρωμαϊκά (Βυζαντινά) Κλητορολόγια, δηλ. στους επίσημους καταλόγους ενεργών αξιωμάτων και τιμητικών τίτλων της μεσαιωνικής Βασιλικής Εθιμοτυπίας.

5) Ιδρύουν σύγχρονα ιδιωτικά Ιπποτικά Τάγματα, δήθεν Βυζαντινής Ευγενείας, παρόλο που το μεσαίωνα η Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία δεν προέβλεπε ιδιωτικά Βυζαντινά Ιπποτικά Τάγματα και ως εκ τούτου δεν υπήρχαν, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν απομίμηση σύγχρονων δυτικότροπων στερεοτύπων της μεσαιωνικής φεουδαρχίας.

6) Ισχυρίζονται ότι είναι συνεχιστές των Ευγενών παραδόσεων του Βυζαντίου, τις οποίες όμως στην πραγματικότητα αγνοούν, επειδή αυτές οι Ευγενείς παραδόσεις δεν είναι γενικές και αόριστες αλλά περιέχονται σε μεσαιωνικά κείμενα Βυζαντινής Βασιλικής Εθιμοτυπίας, γραμμένα σε μια ανάμεικτη δυσνόητη γλώσσα αρχαίων και μεσαιωνικών Ελληνικών και εξελληνισμένων αρχαίων και μεσαιωνικών Λατινικών, με σποραδικά στοιχεία ακόμα και εξελληνισμένων Γοτθικών όρων, τους οποίους προφανώς αδυνατούν να μεταφράσουν και να κατανοήσουν.

7) Η δήθεν Βυζαντινή Ευγένεια που επικαλούνται και έτσι όπως λανθασμένα την αντιλαμβάνονται, είναι πολυεθνική και πολυπολιτισμική και όχι αυστηρά μονοεθνική και μονοπολιτισμική, όπως προβλέπει η μεσαιωνική Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία.

8 ) Οι τίτλοι δήθεν Βυζαντινής Ευγενείας που ισχυρίζονται ότι κληρονόμησαν, εάν ήταν γνήσιοι, θα αντιστοιχούσαν σε προσωρινά ανακλητά αξιώματα ή σε αντίστοιχους ισόβιους τιμητικούς τίτλους, αμφότερα από ενάσκηση δημόσιας εξουσίας που απαγορευόταν αυστηρά να μεταβιβαστεί σε άλλα πρόσωπα και επομένως οι αληθινοί τίτλοι Βυζαντινής Ευγενείας ήταν νομικά αδύνατον να κληρονομηθούν.

9) Σύμφωνα με τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία και Εθιμοτυπία η αληθινή Βυζαντινή Ευγένεια δεν ήταν θέμα κληρονομιάς κατά τα δυτικότροπα στερεότυπα της μεσαιωνικής φεουδαρχίας, όπως φαντάζονται τα πρόσωπα και οι ενώσεις ψευδούς Βυζαντινής Ευγενείας που αγνοούν τη Βυζαντινή Νομοθεσία και Εθιμοτυπία, αλλά ήταν θέμα προσωπικής κατάστασης όσων Φιλοχρίστων Ρωμαίων (Βυζαντινών) πολιτών γεννήθηκαν Ελεύθεροι από Ελληνογενείς ή εξελληνισμένους Ελεύθερους ή απελεύθερους γονείς οι οποίοι είχαν Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) πολιτεία (ιθαγένεια).

10) Δέχονται μεταξύ των μελών τους, ως δήθεν Βυζαντινούς Ευγενείς
α) απογόνους βαρβαρικών Οίκων Ευγενείας, οι πρόγονοι των οποίων υπήρξαν στο μεσαίωνα εχθροί ή ακόμα και κατακτητές του Βυζαντίου και
β) απογόνους κάποιων που παρίσταναν τους Βυζαντινούς Πρίγκιπες και τους δήθεν «νόμιμους κληρονόμους Βυζαντινών Αυτοκρατορικών δυναστειών», ακόμα και του Βυζαντινού θρόνου, παρόλο που αποδείχθηκε ιστορικά ή ακόμα και δικαστικά ότι δεν ήταν.
Αλλά ακόμα και στην εντελώς υποθετική περίπτωση που ήταν γνήσιοι απόγονοι Βυζαντινών Ευγενών, τέτοιου είδους κληρονομικά δικαιώματα δεν προβλέπονται από τη Φιλόχριστη Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) Νομοθεσία και Εθιμοτυπία.

Τώρα γνωρίζετε και επομένως γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους καλό είναι να προσέχετε ποιούς εμπιστεύεστε ως Βυζαντινούς Ευγενείς.

HOW TO EASILY DISTINGUISH THE FALSE BYZANTINE NOBILITY OF PERSONS & THEIR ASSOCIATIONS:

Byzantine Nobility is not something general and indefinite but is a completely specific legal status of entitled Persons and their Institutional Associations which is provided exclusively by the Legislation of the state that established it and which was none other than the medieval Philochrist Roman state of the Greek Nation, which, in modern times, is widely known under the unfair term «Byzantine Empire».

The glamor of Byzantium continues to arouse the interest of many people from different cultures, while
some of them, without having the required legal qualifications of Byzantine Legislation, attempt to usurp it, impersonating the so-called Byzantine Nobles and establishing corresponding private associations of persons in order to promote themselves.

But how is it possible for someone to distinguish the False Byzantine Nobles, and their associations?

It is easier than you think if you keep the following in mind:

1) These are natural persons and their associations who, while claiming to be Byzantine Nobility, do not meet the qualifications and conditions of the medieval Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette, which they ignore, and, therefore, both their persons and titles, as well as their organizations, are impossible to legitimize within the envisaged legal framework of true Byzantine Nobility.

2) That is why they seek non-existent false recognitions, by unauthorized natural and legal persons, according to the Western stereotypes of medieval feudalism which are completely contrary to those provided for by medieval Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette. Indicatively, organizations that are not authorized to recognize and award Byzantine titles are, among others mentioned, the Patriarchates of the Orthodox Christian Church, which are not intended to have such secularized power, which would constitute Western-style papocaesarism which is completely contrary to those provided for by medieval Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette.
It is worth noting that one of the common practices of persons and associations of false Byzantine Nobility is publishing photographs of themselves with Orthodox Priests in order to give the public the false impression of acceptance and indirect recognition of them by the Orthodox Church, while some of these Priests present themselves as alleged members or honorary members of them, even when the Orthodox Priests themselves declare that they do not know or recognize them.
Also, instead of the Philochrist Roman (Byzantine) Legislation, they seek recognition from various private heraldic and genealogical associations which were founded to support the interests of their members (such as CNI-CILANE, CAR, IAGI, ICOC, UDNB, AE etc.), while such associations are not predicted or legitimized by the Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette.
On the contrary, Byzantine Legislation provides that for all matters of the (Byzantine) Polity, such as the recognitions and awards of offices and honorary titles of Byzantine Nobility, the Senate is exclusively competent, its members elected from among the Byzantine Nobility who have the qualifications to be candidates for Senators, i.e. Princes – Electors.

3) They claim non-existent hereditary rights of supposedly sovereign Byzantine dynasties, even though the medieval Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette did not provide for sovereign dynasties, nor their hereditary rights.

4) They claim non-existent Western-style titles of medieval feudal nobility that are not provided for or included in the Philochrist Roman (Byzantine) Clitorologies, i.e. in the official lists of active offices and honorary titles of the medieval Royal Etiquette.

5) They establish modern private Knightly Orders, supposedly of Byzantine Nobility, even though in the Middle Ages the Philochristian Roman (Byzantine) Legislation did not provide for private Byzantine Knightly Orders and therefore they did not exist, while in reality they are an imitation of modern Western stereotypes of medieval feudalism.

6) They claim to be the continuers of the Noble traditions of Byzantium, which they are in reality ignorant of, because these Noble traditions are not general and vague but are contained in medieval texts of Byzantine Royal Etiquette, written in a mixed, incomprehensible language for them, of ancient and medieval Greek and Hellenized ancient and medieval Latin, with sporadic elements of even Hellenized Gothic terms, which they are obviously unable to translate and understand.

7) The supposed Byzantine Nobility that they claim and thus as they wrongly perceive it, is multinational and multicultural and not strictly mono-national and mono-cultural, as provided for by the medieval Philochrist Roman (Byzantine) Legislation.

8 ) The titles of so-called Byzantine Nobility that they claim to have inherited, if they were genuine, would correspond to temporary revocable offices or to corresponding lifelong honorary titles, both deriving from the exercise of public power that was strictly forbidden to be transferred to other persons and therefore the true titles of Byzantine Nobility were legally impossible to inherit.

9) According to the Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette, true Byzantine Nobility was not a matter of inheritance according to the Western stereotypes of medieval feudalism, as imagined by the individuals and associations of false Byzantine Nobility who are ignoring the Byzantine Legislation and Etiquette, but was a matter of the personal status of those Philochrist Roman (Byzantine) citizens who were born Free from Greek-born or Hellenized Free or freedmen parents who had Philochrist Roman (Byzantine) politeia i.e. citizenship.

10) They accept among their members, as supposedly Byzantine Nobles
a) descendants of barbarian Noble Houses, whose ancestors were enemies or even conquerors of Byzantium in the Middle Ages and
b) descendants of some who pretended to be Byzantine Princes and the supposedly «legitimate heirs of Byzantine Imperial dynasties», even of the Byzantine throne, despite it was proven historically or even judicially that they were not.
But even in the completely hypothetical case that they were genuine descendants of Byzantine Nobles, such hereditary rights are not provided for by the Philochrist Roman (Byzantine) Legislation and Etiquette.

Now you know and therefore for these and many other reasons you’d better be careful who you trust as Byzantine Nobles.